Van Marstal naar Rendsburg

Afgelopen nacht begon het stevig te regenen en dat hield in de ochtend niet op. Toch besloten we om volgens onze planning naar Rendsburg, gelegen in het Noord-Oostzeekanaal te varen. Een afstand van ca. 52 Nm vanaf Marstal. De wind was NW4-5 en onze koers naar de sluizen van Kiel/Holtenau zuidwest, zodat dit traject prima te bezeilen was. Zo vertrokken we in de regen om 9:30 uur, gewapend in onze waterdichte Musto-regenpakken, richting de Kielerbocht, waar we na het passeren van de rood-witte aanloopvuurtoren om 14:30 uur bij de sluizen van Kiel/Holtenau aankwamen. De regen was inmiddels gestopt en we hadden ook nog het geluk dat de sluis net open stond voor een vrachtvaarder, waarbij wij en nog een jacht uit Finland zich mochten aansluiten, zodat we om 15:00 uur weer in het Noord-Oostzeekanaal voeren, waar het weer druk was met scheepvaart. Na een half uur gevaren te hebben, kwam er een groot Cruiseschip ons tegemoet, waar we even op moesten wachten, gezien de omvang en de beperkte vaarruimte die er was in verband met het passeren van een brug. Om 17:45 uur kwamen we in de Schreiber Gast-Marina van Rendsburg aan, waar we werden opgevangen door een aardige Duitse passant. ’s Avonds kwam er een Belgisch jacht naast ons liggen, die op de Elbe moest uitwijken voor een vrachtschip en buiten de tonnen op een ondiepte voer, waardoor zijn kiel en spanten totaal ontzet waren en het schip water maakte. Morgen gaat hij naar de jachthaven van Laboe nabij Kiel om het schip uit het water te laten halen voor inspectie. Een vervelend begin van de vakantie voor deze mensen. We hebben ze maar veel sterkte gewenst. Morgen gaan we naar Cuxhaven. 

Fietsen op Ærø

Het was prachtig weer vandaag. De zon scheen en de wind, die de hele nacht stevig uit het Zuidoosten had geblazen, was gaan liggen. Na het ontbijt hebben we dan ook onze Bromptons te voorschijn gehaald en begonnen we rond half elf aan onze fietstocht vanuit Marstal. We fietsten eerst naar Ommelshoved, een soort schiereiland ten NW van Marstal, waar we een prachtig uitzicht hadden op de baai tussen Ommelshoved en de havenplaats Ærøskøbing. Daarna fietsten we langs het schiereiland terug richting het dorpje Kragnӕs. Daarbij kwamen we nog langs een oude grafheuvel van omstreeks 3000 jaar voor Christus, waar bovenop enige personen aan het picknicken waren. Van Kragnӕs fietsten we via een gehucht Dunkӕr naar de ZW-kust van het eiland Ærø, waar we opnieuw langs een zeer oude grafheuvel met meerdere graven kwamen, gelegen op de vrij hoge Lindsbjergheuvel. De beklimming van de Lindsbjergheuvel op de fiets in het warme weer was een hele opgave, maar werd ruimschoots vergoed door de bezichtiging van de prehistorische graven en het prachtige uitzicht rondom. Daarna hebben we nog de plek bekeken, waar ooit een historisch kerkje heeft gestaan, dat een pelgrimsoord is geweest en waar diverse opgravingen zijn gedaan. Maar er was weinig van overgebleven. Alleen de vorm op de grond was nog aanwezig plus een folder in het Deens. Daarna zijn we teruggefietst naar onze boot en hebben de nodige boodschappen gedaan voor onze terugreis naar het Kielerkanaal en Nederland. Vanavond zou het gaan regenen, waarschijnlijk de buien vanuit Nederland van de vorige dag. Volgens plan verlaten we morgen Denemarken en gaan we weer naar Rendsburg, gelegen in het Noord-Oostzeekanaal. 

Van Rudkøbing naar Marstal

Vandaag zijn we om 08:30 uur naar Marstal vertrokken vanuit Rudkøbing. Een afstand van 11 Nm. Het weer was prima, de zon scheen en er stond een wind ZO-4, zodat gezien de geringe afstand we op onze Genua naar Marstal zeilden. Marstal is de meest Zuidelijke havenplaats, gelegen op het eiland Ærø. Een mooie uitvalsbasis voor de oversteek naar Kiel overmorgen. Tussen het Zuidelijk deel van Langeland en Ærø is het vrij ondiep en loopt het waarwater langs een goed betonde geul. Halverwege kwam de veerboot van Marstal naar Rudkøbing ons tegemoet en later ook een Nederlandse Schoener van de Bruine vloot, die in Marstal stevig vertegenwoordigd was. Om 11:30 uur kwamen we in Marstal aan, waarbij we werden opgevangen door een aardige Duitse passant. Helaas bleek onze Carina weer enigszins te breed voor de box, maar met behulp van de motor wrongen we zachtjes onze boot tussen de palen door naar haar ligplaats. Bijna alle jachthavens in Denemarken hebben voldoende passantenplaatsen, mits je een smalle en lange boot hebt. De palen staan veelal schots en scheef, zijn meestal te smal en staan ver van de steiger af, zodat je lange lijnen nodig hebt. Je vraagt je wel eens af voor welke type schepen de boxen zijn ontworpen. Daarna hebben we een wandeling door het havenplaatsje gemaakt. Marstal heeft een klein centrum met leuke winkeltjes en ook weer een oud wit kerkje van 1738, die we nog even van binnen hebben bekeken, met rondom een grote begraafplaats. In bijna alle Scandinavische kerken hangen aan het plafond klassieke zeilschepen, vanwege de band met de zee. In dit kerkje hingen er zelfs zeven. Marstal heeft ook nu nog een scheepswerf. Na door de gezellige oude straatjes met de gekleurde vakwerkhuisjes te hebben gelopen, zijn we weer naar de jachthaven teruggegaan. Als het weer zo blijft, dan gaan we morgen fietsen op het Zuidelijk deel van het eiland Ærø. Vorig jaar toen we in Søby waren hebben we het Noordelijke deel en het midden van Ærø al bekeken, waar aan de Oostkant de idyllische havenplaats Ærøskøbing ligt.

Fietstocht op Langeland

Vandaag scheen de zon, weinig wind en af en toe een wolk. Prima fietsweer en dus haalden we onze Bromptons uit de hoezen te voorschijn voor een fietstocht op het middendeel van het eiland Langeland. Het eiland Langeland ligt tussen de Grote Belt en de baai van Kiel. Het is via een brug met het eiland Fünen en zo verder met Jutland verbonden. Langeland is 54 km lang en maximaal 12 km breed en heeft ca. 14.000 inwoners. We vertrokken om 11:00 uur vanuit Rudkøbing, dat in het midden en aan de Westkust van Langeland ligt. We fietsten eerst naar het Zuiden via een fietsroute van een fietsroutekaart, die we nog in Spodsbjerg op de heenreis hadden gekocht. Na langs een soort kasteel en daarna een oude molen zonder volledige wieken te hebben gefietst, kwamen we via de prachtige glooiende heuvels met de vele korenvelden bij het “Lindelse Nor” aan, een ondiep fjord met wat eilandjes aan de Westkust van Langeland waar we een schitterend uitzicht hadden. Daarna gingen we weer Noordwaards via een andere fietsroute, waar we langs allerlei kleine plaatsjes met leuke witte kerkjes en oude vakwerkhuisjes fietsten. Ook kwamen nog langs een prehistorische grafheuvel van ca. 3600 jaar voor Christus, gelegen midden in een korenveld. Er zijn meerdere prehistorische grafheuvels op Langeland te vinden, waarvan we op onze fietstocht vanuit Spodsbjerg er ook al één hadden gezien, en vormen het bewijs dat het eiland al zeer lang bestaat. Ook schijnt Koning Valdemar I van Denemarken in de 12de Eeuw vele burchten op Langeland te hebben gebouwd, maar deze zijn praktisch allemaal plat gebrand of omgebouwd tot landhuizen en kastelen. Na een mooie en warme dag met een temperatuur van ongeveer 26 graden Celsius kwamen we om 16:15 uur weer op onze boot terug, waarna we eerst boodschappen hebben gehaald om onze voorraad weer aan te vullen, alvorens we het koude bier te voorschijn haalden om op ons "privéterras" bij te komen van onze fietstocht.

Van Nyborg naar Rudkøbing

Vandaag was er geen wind. Wel veel bewolking en weinig zon, maar veel minder koud als gisteren toen we met 10,5 graad Celsius opstonden. We vertrokken om 8:30 uur op de motor naar Rudkøbing, dat in het midden en aan de Westkant van het eiland Langeland ligt. Precies tegenover de vissersplaats Spodsbjerg aan de Oostkant van Langeland, die we op de heenreis als eerste havenplaats in Denemarken aandeden. De afstand Nyborg naar Rudkøbing bedraagt slechts 23 Nm, zodat we al om 12:15 uur in de jachthaven van Rudkøbing aankwamen. Daarna zijn we het stadje gaan bezoeken. Ook in Rudkøbing zijn weer de gezellige straatjes te bewonderen met her en der oude gekleurde vakwerkhuisjes. Bijzonder is het verhaal van de wetenschapper H.C. Ørsted, die in het jaar 1820 bij toeval een stroomdraad bij een kompas hield en daarbij constateerde dat de kompasnaald begon te bewegen, waarmee de revolutionaire ontdekking van het electromagnetisme een feit werd. Ørsted, groeide op in een gerenommeerde apothekersfamilie, die in een huis vlakbij de haven woonde. De apotheek bestaat inmiddels 300 jaar, alhoewel het originele gebouw is afgebrand. Achter de nieuw herbouwde apotheek is nog de originele apothekerstuin te bezichtigen, die jammer genoeg alleen op donderdag geopend is. De oudste boom in de tuin is een kastanjeboom van 300 jaar oud, die als decor in een Deense film van 2006 bekend werd. Van de wetenschapper H.C. Ørsted staat een standbeeld op een pleintje nabij de apotheek. Verder hebben we nog een kerkje, een oude molen uit de 18de Eeuw en de overige havens bekeken, waarna we zijn teruggegaan naar onze boot. Als het weer morgen er goed uitziet dan gaan we waarschijnlijk weer eens fietsen.

Bezoek Nyborg Slot en “Mads Lercher Gård”

Vandaag hebben we het Nyborg slot bezocht. Het slot is voor de eerste keer genoemd in 1193, toen Koning Knud VI een bijeenkomst hield en samen met andere in de buurt liggende kastelen en forten een versterking vormde van de Storebӕlt (Grote Belt). Gedurende de Middeleeuwen had het kasteel vier vleugels, gebouwd in het vierkant met een binnenplaats, maar daar is slechts de Westvleugel van overgebleven. De historie in het slot betreft met name de geschiedenis van de Deense Koning Christian II, die in dat kasteel geboren en getogen was en later een bloedbad in Stockholm aanrichtte door middel van het executeren van een aantal opstandige Zweedse edelen. Daarbij liet hij de edelen door de paus als ketters verklaren, zodat een proces niet nodig was. Op 8 november 1520 begonnen de executies van de verdachten. Deze zouden drie dagen duren. In totaal werden er zo’n 94 personen omgebracht, waaronder 2 bisschoppen en enkele burgers. Het merendeel bestond echter uit de hoge, Zweedse adel. De Zweedse verontwaardiging over deze daad was groot en bevestigde alleen maar het streven naar zelfstandigheid. In 1523 kwam een einde aan de deelname van Zweden aan de Unie van Kalmar, waardoor deze unie als zodanig ophield te bestaan. En Christiaan II verloor zijn kroon aan zijn oom Frederik. Later heeft Koning Christian III onder invloed van de Renaissance het kasteel meer bewoonbaar gemaakt. Hierna hebben we het zeer oude vakwerkhuis “Mads Lercher Gård” uit 1601 bewonderd, dat in die tijd werd bewoond door burgemeester en koopman Mads Lerche. Zowel de opbouw en de indeling binnenin als de meubilering geven een prachtig beeld van de lokale historie Oost-Fünen weer met de focus op cultuur. Toen we na afloop terugliepen door het centrum kwamen we in de wielerronde van Nyborg terecht. Zowel vandaag als morgen is er een wielrennerskoers door en rond Nybort uitgezet. Vandaag de amateurs en morgen de professionals. Alsof het niet genoeg was, werden we bij onze boot aangekomen, getracteerd op een inwijdingsritueel door een heuse Neptunus, die kennelijk nieuwe leden van de plaatselijke roeivereniging moest inwijden met allerlei vieze drap en zeewier. Na dit spectakel zijn we op onze boot maar weer even gaan uitrusten van alle belevenissen van vandaag.

Naar Nyborg (Fünen)

We zijn om 8:30 uur uit Kerteminde vertrokken richting Nyborg. Een afstand van 17 Nm, mits je niet hoeft te kruisen, want we hadden het eerste deel naar de imposante “Storebӕlt” (Grote Belt) brug, die 52 meter hoog is en de eilanden “Fyn ”(Fünen) en “Sjӕlland” (Seeland) verbindt, de wind West 4-5 bft vol achter in de zeilen. Maar na de “Storebӕlt” brug te hebben gepasseerd, hadden we de wind tegen en moesten we terug kruisen naar Nyborg, dat aan de aanloop van de “Storebӕlt” brug ligt. Ongeveer 7 Nm voor Nyborg dreef er een vreemde donkere wolk over ons heen, waaruit  een wind van een dikke 6 bft begon te blazen, zodat onze volgetuigde Carina even plat sloeg, het gangboord geheel onder water verdween en daarna ook nog spontaan overstag ging. Na de fok voor een deel te hebben ingerold, konden we onze koers vervolgen. Even later was de wolk over ons heen getrokken en nam ook de wind weer af naar W4-5. Na 29 Nm op onze log gezeild te hebben, kwamen we om 14:30 uur aan in de jachthaven van Nyborg, in een mooie ruime box met de kop in de wind. Er zijn drie jachthavens in Nyborg, dus we hadden keus genoeg. Daarna hebben we het stadje nog even bezocht. Er staan wat oude vakwerkhuisjes van voor het jaar 1700, maar door brand en oorlogen in het begin van de 18^de Eeuw is het merendeel verwoest. Luid toeterend reed er telkens een schoolbus voorbij, waar scholieren met witte matrozenpetten in zaten, die waarschijnlijk voor het eindexamen zijn geslaagd. Kennelijk een traditie in Scandinavië, want vorig jaar in Ystad (Zweden) maakten we dat ook al mee. Na nog de “Vor Frue Kirke” te hebben bekeken en langs het Nyborg slot te hebben gewandeld, dat we morgen willen bezichtigen, kwamen we weer terug bij onze boot. Het Deens is wel een komische taal en soms zelfs een beetje te lezen. Zo kom je bijvoorbeeld bordjes tegen met “Knallertkørsel forbudt” ofwel “Bromfietsrijden verboden”. Je mag dus met je “knallert” niet overal komen! We zijn benieuwd naar morgen hoe het Nyborg slot, dat dateert van de 12^de Eeuw en voorzien schijnt te zijn van een fortificatie, er van binnen uit ziet.   

Kerteminde en Munkebo (Fünen)

Gisteravond om 21:00 uur begon het hard te regenen, maar toen we vanochtend wakker werden, scheen de zon weer volop. Het woei wel hard met een ZW5-6, zodat we na het ontbijt besloten om niet te gaan fietsen, maar om te voet het oude gedeelte van Kerteminde te gaan bekijken. Het oude gedeelte bestaat nog uit mooie gekleurde vakwerkhuisjes uit de 19^de Eeuw. Kerteminde ligt aan het Kerteminde Fjord, een kleine “tærskelfjord” (drempelfjord) met een diepe geul in het middelste gedeelte en een groot ondiep gebied in het westelijke deel van het Fjord, dat “Kertinge Nor” heet. Het heeft prachtige natuur met glooiende heuvels. Na het oude centrum van Kerteminde te hebben bekeken, besloten we met de bus om naar Munkebo te gaan. Munkebo is een dorpje dat ca. 10 km ten Westen van Kerteminde ligt en een fraaie natuur heeft. Je kan een wandeling maken langs het Munkebo voetpad, dat 20 km lang is, waarbij je zowel indrukken van de natuur als de historie kan opdoen. Twintig kilometer vonden we echter iets te veel voor vandaag en we besloten dan ook om langs een klein deel van het Munkebo voetpad te wandelen. Vanaf de 58 m boven de zeespiegel gelegen heuvel Munkebo Bakke, hadden we een prachtig uitzicht over “Kertinge Nor”. Nadat we weer terug waren in het dorpje Munkebo hebben we nog even het witte kerkje “Munkebo Kirke” bezocht, omgeven door een grote begraafplaats. In Munkebo zit ook Lindø Shipyard, een grote scheepswerf, waar o.a. de containerschepen van Mӕrsk zijn en nog worden gebouwd. In 2006 liep daar de “Emma Mӕrsk” van stapel, één van ‘s werelds grootste containerschepen met een capaciteit van 11.000 -13.000 containers. Er was vandaag ook een feest gaande in Munkebo ter gelegenheid van “Sankt Hans”. “Sankt Hans” is een van de meest populaire vieringen in Denemarken. Het tijdstip 23 juni, is ook bij uitstek geschikt om het buiten te vieren. “Sankt Hans avond" is de avond voorafgaande aan “Sankt Hansdag” op 24 juni. De dag is vernoemd naar Johannes de Doper, maar de viering heeft een voorloper naar pre-christelijke tijden en opvattingen. Van oudsher werden er op diverse tijden in het jaar vuren ontstoken om de boze geesten te verdrijven. De “Sankt Hansviering” heeft te maken met de zomerzonnewende, het moment van de langste dag op 21 juni, waarop de natuur in volle kracht en pracht staat en waarna de dagen weer korter beginnen te worden. Het feest moest kennelijk nog beginnen, want men was nog bezig met de opbouw van de festiviteiten voor vanavond. Daar konden wij natuurlijk niet op wachten en met de bus zijn we weer naar de boot terug gegaan om daar nog even uit te rusten van de indrukken van vandaag.

Van Tunø naar Kerteminde (Fünen)

Vanwege het wisselvallige weer hebben we besloten om maar niet een dag in Tunø te blijven, zodat we wat extra reservedagen hebben voor de terugkeer door de Duitse Bocht. Wel jammer, want we hadden het eiland graag een keer rond gewandeld. Maar dit stellen we dan wel uit tot volgend jaar, want dan zijn we voornemens om het Limfjord te bezoeken. We vertrokken vandaag om 8:30 uur richting Kerteminde, ons volgend reisdoel en ongeveer 37 Nm van Tunø. Het was bewolkt en er stond een dikke ZW-5. In ieder geval goed zeilweer. Met een rif in het grootzeil zeilden we aan de wind langs het eiland Samsø. Er stond een ruw zeetje en daardoor kreeg de Carina veel en wij af en toe buiswater over ons heen. Na ongeveer 10 Nm nam de wind af naar een ZW 4-5 en begon zelfs de zon te schijnen, zodat we het rif uit het grootzeil haalde en de zeiltocht zeer aangenaam werd. Bij de zuidpunt van Samsø passeerden we de vuurtoren en een windmolenpark in de zee. Ook kwam daar een Tanker op ons af gevaren, die uiteindelijk achter ons langs weer verdween. Na 20 Nm passeerden we de noordkant van het eiland Fünen en kwamen we na nog één slag te hebben gemaakt om 15:00 uur in Kerteminde aan, waar we naast een Engelsman in een box afmeerden, geholpen door een paar aardige Duitse passanten. Het is weer een internationaal gebeuren. Na informatie te hebben gehaald bij het Toeristenburau en de nodige boodschappen te hebben gedaan, gaan we vanavond uitzoeken wat we morgen in Kerteminde kunnen bekijken.   

Naar het eilandje Tunø

Het weer van afgelopen week was nogal wisselvallig. Veel wind en soms een regenbui. Maar het voordeel is dan wel dat er gezeild kan worden, want de eerste twee weken hadden we nauwelijks wind en hebben we meer motor- dan zeiluren gemaakt. En ook vandaag stond er een stevige WZW4-5 en konden we de zeilen weer hijsen. Helaas was onze koers ZW en hadden we de wind weer enigszins tegen. We vertrokken om 8:30 uur uit Grenaa en zeilden met een gemiddelde van 6,5 knopen langs de kust van Jutland richting het eiland Samsø, waar aan de Westkant het kleinere eiland Tunø ligt. Een afstand van 35 Nm. Bij de Noordkant van Samsø aangekomen, maakten we een slag naar stuurboord om de kop van Samsø te kunnen ronden. Na 13:00 uur begon ook de zon steeds flinker te schijnen en nadat we nog een extra slag hadden gemaakt, konden we Tunø rechtstreeks bezeilen en meerden we na een prima zeildag om 15:30 uur af in de jachthaven. Vanwege het kruisen hadden we 42 Nm op het log staan en konden we vanaf vandaag meer zeiluren (72) dan motoruren (70) noteren. We hebben daarna nog even een deel van het eiland bekeken. Tunø is met een oppervlakte van 3,52 km² een klein idyllisch eiland met slechts 120 inwoners.  Er is een voetpad rond het eiland van 7 km. Verder is er een leuk wit kerkje dat tevens als vuurtoren dient en staat er een aantal leuke oude vakwerkhuisjes. Ook is er nog een oude “Smedie”, een heuse smidse, te bewonderen. Er is één supermarkt en één Hotel. De toeristen, die met de veerboot aankomen of weggaan worden vervoerd met een soort huifkar achter een tractor, want er zijn geen auto’s in Tunø.  Langs de weg naar de haven staan kraampjes met verse aardappelen en groenten van één of meerdere boeren, waar we gebruik van maakten en de benodigde kronen in een soort collectebus deponeerden. Nog afhankelijk van het weer bekijken we of we morgen verder gaan naar Kerteminde of dat we nog een dagje blijven.   

Wandeling naar Grenaa

Vandaag zijn we naar het stadje Grenaa gelopen. Het was geen echt fietsweer. Er zou mogelijke een regenbui kunnen vallen en de wind zou W-5 zijn. Grenaa ligt aan het riviertje de Grenåen, dat vlakbij de jachthaven uitkomt. We verlieten tegen elf uur onze boot voor een stevige wandeling van een half uur naar het centrum van Grenaa, dat ca. 2,5 km van de jachthaven af ligt. In het centrum aangekomen, kwamen we op een plein als eerste de St. Gertruds Kirke tegen, een RK-kerk, die uit het jaar 1300 stamt. Helaas was de kerk gesloten, zodat we deze niet konden bezichtigen. Nabij de kerk was ook een Toeristeninformatiecentrum gevestigd in een oud pand, waar we een stadskaart en te horen kregen dat alle bezienswaardigheden, waaronder musea en een oude molen, op maandag gesloten zijn. Maar gelukkig heeft Grenaa nog een oud stadsdeel met leuke straatjes en zeer oude vakwerkhuisjes, die we dan ook maar zijn gaan bewonderen. De huisjes staan door heel Grenaa, in de Nederstræde heerst echter een bijzonder idyllisch oud stadsfeertje. Na het oude stadsdeel te hebben bekeken, hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn we langs het smalle riviertje de Grenåen weer teruggelopen naar onze boot, waar we tegen half drie aankwamen. En ondanks het wisselvallige weer hebben we geen regenbui gehad. Naast de jachthaven en op de kop van de veerhaven bevindt zich een soort zeeaquarium, genaamd het “Kattegatcentret”, waar o.a. vanachter dikke glazen wanden angstaanjagende haaien te bewonderen en in het buitengedeelte zeehonden te zien zijn.  Er is zelfs een groot inpandig duikbassin aanwezig. Maar een dergelijk zeeaquarium hadden we al een keer in Plymouth bekeken en we zijn geen duikers. Dus besloten we hier maar niet naar toe te gaan. Vanavond maken we nog een wandeling rond de havens.

Van Øster Hurup naar Grenaa

We vertrokken om 8:15 uur uit Øster Hurup. De wind was ZW-4 en dus een goed te bezeilen koers naar de Deense havenplaats Grenaa, die ca. 35 Nm ten ZO ligt van Øster Hurup. Met gemiddeld 7 knopen maakten we aardige vorderingen. De zon scheen, hoewel er regen was voorspeld. Maar die kwam dan ook. Omstreeks 11:30 uur zagen we een zware bui boven de Deense kust hangen, waar wij een staartje van mee kregen. De wind viel weg naar W2-3, zodat we ook weinig vorderingen meer maakten met nog 15 Nm te gaan. Na enig gedobber met 3-4 Knopen, besloten we om de motor bij te zetten. Na 13:00 uur begon toch de zon weer te schijnen en trok de wind ook aan, zodat we weer verder konden zeilen. Na de vuurtoren ca. 4 Nm boven Grenaa te hebben gerond, kregen we de wind, die inmiddels naar Zuid was gedraaid en tot 5 bft was toegenomen, precies op de kop. We besloten de laatste 4 Nm ook maar de motor bij te zetten en zo kwamen we om 15:30 uur aan in de haven Grenaa, waar we eerst in een te smalle box voeren, zodat onze Carina klem kwam te zitten tussen de houten palen. Met behulp van de motor en enig trek en duwwerk wisten we de Carina uit haar benarde positie te bevrijden. Op dat moment stond er een zeer aardige Zweed op de steiger, die ons wees naar een eerste klas plek dichtbij het havenkantoor, waar we zeer beschut en riant kwamen te liggen. Morgen zijn we van plan om de havenplaats Grenaa te bekijken. Vanuit Grenaa gaat ook de veerboot naar het Zweedse Varberg, waar we op de heenreis in de haven dichtbij aangemeerd lagen.      

Met veel wind en regen naar Øster Hurup

Oorspronkelijk hadden we het plan om vandaag naar het eiland Anholt te zeilen, ca. 45 Nm ten Zuiden van Laesø, maar de wind was die kant uit pal tegen, zodat we hadden besloten om de te bezeilen koers naar Øster Hurup te nemen, een Deens havenplaatsje aan de Oostkust van Denemarken en ongeveer 10 Nm ten Zuiden van de ingang van het Limfjord. Om 8:00 uur verlieten we Østerby Havn op weg naar Øster Hurup., een afstand van ca. 48 Nm. De harde wind van gisteren was afgenomen tot een Zuid-3, zodat we buiten de haven de zeilen hesen en de autopilot op de windvaanbesturing hebben gezet, vanwege de mooie aan-de-windse koers en zeilden we met gemiddeld 6 knopen richting Øster Hurup. Na 8 Nm passeerden we de Westkant van Laesø, gemarkeerd door een grote vuurtoren op een klein eilandje. Om 10:00 uur kruiste de veerboot van Vesterø naar Frederikshavn achter ons langs. Frederikshavn is een grote havenplaats in de kop van Jutland. Nadat we Laesø achter ons hadden gelaten, kromp de wind richting ZO en trok aan naar 4 bft, zodat we de autopilot van “windvaanbesturing” op “track” konden zetten, de ingebrachte koers op onze kaartplotter naar Øster Hurup. Om 13:00 uur begon het te regenen en twee uur later  zeilden we langs het grote rood-witte aanloopbaken bij ingang van het Limfjord, waar we volgend jaar hopen doorheen te varen. Inmiddels begon het harder te regenen en te waaien. Eerst 5 bft en later werd het zelfs 6 bft. We draaiden de fok wat in en met vol grootzeil en gereefde fok surfden we in de regen met meer dan 9 kn. richting Øster Hurup, waar we om 16:30 uur aankwamen en het nog lastig bleek om met die harde wind en stevige golven de smalle havenhoofden te passeren. We spoelden letterlijk met grote vaart de haven binnen. In de kleine haven was enig manoeuvreerwerk noodzakelijk om alle landvasten en stootwillen op de juiste plaats te krijgen, alvorens we een box in konden varen, geholpen door een vriendelijke Deense passant. Daarna pakten we een stevige borrel om even bijkomen van deze tocht. Vanwege de harde ZO-wind hadden we weer de windstroom tegen en hebben we vandaag weer 15 Nm extra gevaren. Geen eb en vloed, maar wel stroom van Noord naar Zuid en vice versa, die zelfs bij storm kan oplopen tot wel 6 knopen. Toch wel een aparte gewaarwording. HHHHet plan is om morgen naar Grenaa te gaan, ongeveer 35 NM ten Zuiden van Øster Hurup.