dinsdag 7 juni 2011

Van Klintholm naar Flakfortet

 

 

We vertrokken om 8:00 uur uit Klintholm op weg naar Flakfortet, het eiland Pampus van Kopenhagen. Het was licht bewolkt, geen wind, mistig, maar gelukkig geen regen en de temperatuur was aangenaam. Om 8:30 uur ronden we de enorme prachtige witte kliffen van het eiland Møn, waar zelfs even de zon op begon te schijnen. Vorig jaar voeren we hier ook langs, toen we op weg waren naar Bornholm, gelegen in het Oosten. Maar nu koersen we naar het Noorden richting Kopenhagen. De zee was spiegelglad en met nog 45 Nm te gaan vanaf  de Witte Kliffen van Møn, die wel 130 meter boven de zeespiegel uittorenen, voeren we richting Kopenhagen. Onderweg zagen we nog een zeehond, die uitgebreid bezig was een vis op te peuzelen, maar zich helaas te ver weg bevond voor een mooi fotoshot. Het werd steeds mistiger, zodat we de radar ook maar aanschakelden. Af en toe passeerde ons een groot vrachtschip, die ineens uit de mist opdook, maar die wij op AIS en Radar al hadden zien aankomen. Om 15:30 uur arriveerden we bij Flakfortet, waar het zeer rustig was. Na bezoek aan de havenmeester viel vooral op dat de stroomkosten aanzienlijk hoog waren. De netspanning, die waarschijnlijk via een generator wordt opgewekt, bedroeg nl. € 6, een derde van het liggeld. Nadat we even op de boot van de reis waren bijgekomen, zijn we het fort gaan bekijken, dat tussen 1910 en 1914 werd gebouwd, om de Deense hoofdstad te verdedigen. Maar inmiddels heeft dit militaire bouwwerk met zijn ondergrondse tunnels en gevechtkoepels, in de Øresund, zoals het water tussen Zweden en Denemarken heet, zijn oorspronkelijke functie verloren. Vandaag de dag is Flakfortet een toeristische atractie geworden. Vanuit het hoogste punt hadden we een mooi uitzicht op de Øresund. Tijdens onze wandeling kwamen we nog een Deense gezin tegen, waarvan de vader kapitein bleek te zijn op een zeetanker en ons enthousiast wat bezoekadviezen gaf. Een eilandje 1,5 Nm verderop zou een schitterende natuur hebben, maar dan moesten we wel ankeren en met een bijboot aan wal gaan, vanwege onze diepgang die te groot was voor het haventje aldaar. Maar dat opblazen van de bijboot trok ons niet zo aan, ondanks de fraaie aanbeveling, zodat wij morgen onze weg zullen vervolgen naar Helsingborg in Zweden.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten